Szczedrzykowice – wieś położona w południowo – zachodniej części gminy. Przeważająca cześć  mieszkańców wsi związana była  z funkcjonującym tu do lat 90-tych XX w. państwowym gospodarstwem rolnym zlokalizowanym w tamtejszym pałacu i jego zabudowaniach gospodarczych. Do pracy w PGR zjeżdżali ludzie z całej Polski Dla nich to powstało osiedle bloków mieszkalnych z wielkiej płyty, które zakłóciły historyczny układ wsi i jej panoramę. Po likwidacji PGR-u przez dłuższy okres czasu mieszkańcy borykali się z problemem bezrobocia i adaptacji do nowych warunków życia. Obecnie większość pracuje , także za granicą.  We wsi znajdują się: sklep, świetlica wiejska z ogródkiem jordanowskim, boisko sportowe należące do klubu sportowego „ORKAN” . Klub istnieje od 1969r. Jego założycielem i kierownikiem jest do dzisiaj pan Józef Szabat. Wśród mieszkańców znajduje się wielu kibiców, dla których mecze są ważnym wydarzeniem i rozrywką.

Szczedrzykowice zamieszkuje 327 mieszkańców

Dawne nazwy wsi

Vila Hospitalis – 1335r.

Scedrikowicz – 1360r.

Spittelndorf – 1830 do 1945r.

Niemiecka nazwa miejscowości wywodzi się od słowa szpital.

Po wojnie Szczedrzykowice

Historia wsi i dóbr

Wieś założono w XIII w. na prawie niemieckim. W XIV w. we wsi znajdował się kościół i szpital i karczma sądowa, ta ostatnia funkcjonowała jeszcze w okresie międzywojennym i mieściła się w budynku nr 16 zajmowanym po wojnie na bibliotekę wiejską. Z bliżej nieznanych względów rozwój Szczedrzykowic został wstrzymany, być może za sprawą zniszczeń wojennych (najazd husytów, wojna trzydziestoletnia). Z końcem XVIII w. we wsi funkcjonują dobra rycerskie. W 1876r. ich właścicielem  jest kapitan Gottfried Schneider skupiający w swych rękach także okoliczne dobra z siedzibą w pobliskim Piotrówku. Za jego czasów zostaje wzniesiony do dzisiaj istniejący pałac (1885r.) z niewielkim parkiem i ogrodem zimowym. Z początkiem XX w. rozpada się klucz dóbr piotróweckich. Odtąd Szczedrzykowice funkcjonują samodzielnie, niestety dość często zmieniając właścicieli co nie sprzyjało rozwojowi majątku. We wsi znajdowało się: szkoła ewangelicka, szkoła katolicka, kuźnia i wspomniana już karczma.